Riksja-rit door of Delhi

Vandaag heel vroeg opgestaan. Nog voordat onze omroeper ons wakker kon roepen. Na een chapatti met een groentenprutje werden we opgehaald. Het eerst zijn we naar Jami Mashid gegaan. De grootste moskee van India, gebouwd in 1656. Schoenen uit en een lange cape om die bij mij over de grond sleepte. We werden de hele tijd aangekeken en zelfs meerdere keren op de foto gezet. Voor de moskee is een enorm plein met in het midden een waterbassin waar men zich voor het gebed kan wassen. Ik heb ergens gelezen dat het hele plein elke vrijdag vol zit met gelovigen. De moskee zelf is heel ondiep. Vanaf het plein bij de trappen, was er een prachtig uitzicht over of Delhi. Toen we Alle trappen weer waren afgedaald, vroeg de gids of we het leuk vonden om met een fietsriksja de oudste wijk, Chandni Chowk, in te gaan. Dan konden we naar de kruidenmarkt. Leuk idee. Handen en voeten binnenboord want anders denk ik dat het niet goed komt. Wat een belevenis. We kwamen ogen te kort. Bij de markt aangekomen gingen we te voet verder. Geen toerist te bekennen. Zonder gids moet je hier ook niet zijn. Overal mensen, honden, koeien, paarden, een ossewagen. Talloze mensen met kruiden, noten en andere dingen langs de weg. Ook zagen we enorme dozen vol met vuurwerk. En dan bedoel ik geen formaat schoenendoos maar veel groter. Dat werd alvast verkocht in verband met Diwali. En dan zie je doodgewoon mensen langs fietsen met een grote gasfles achterop. Ook die elektriciteitskabels. Die hangen als een grote kluwen van spaghetti boven je hoofd. Als er een kabel kapot is? Geen probleem. Dan hangen we er gewoon eentje naast.
Op een gedeelte zaten er allemaal mannen op een rij op de weg. De een had een blik waar kwasten uitstaken, de ander een hamer en een zaag, weer eentje had loodgietersspullen. Als je een klusje hebt, dan ga je hier heen en kies je je man uit die met je meegaat om de klus te klaren. Weer terug bij de fietsriksja kregen we nog een snelle terugrit door steeds smaller wordende straatjes waar iedereen tegelijk doorheen wilt en ook iedereen toetert als dat natuurlijk niet lukt. Het was een hele belevenis. En knap van de mannen die zich gek moeten trappen op de fietsriksja. Weer aangekomen bij de taxi zijn we naar Rajpath gegaan. De plek waar Gandhi is gecremeerd . Het is nu een soort bedevaartsoord geworden waar mensen bijeen komen om hem te herdenken. Zijn as is er niet. Dat is in de Ganges gestrooid. Net als alle andere mensen hebben we een rondje om het monument gelopen. Ik weet niet meer waarom, maar de gids vertelde dat dat moest. Natuurlijk moest ik naar de wc. Daar bij die plek heb ik de smerigste wc ever bezocht.
Gelukkig ben ik verkouden, maar het was er zo vies. De volgende stop was Humayun tombe. Hier ligt de Nog op keizer begraven. Zijn vrouw heeft de tombe in 1565 laten bouwen. Hij ligt in een tombe in het midden Daaromheen liggen zijn twee vrouwen, zijn kinderen, een wetenschapper en zijn favoriete kapper. Hierna zijn we naar India gate gegaan waar de Engelsen in 1911 de Arc de Triomphe hebben nagebouwd ter ere van alle omgekomen soldaten. Het park er omheen is echt een ontmoetingsplek voor de Indiërs. Tientallen liepen er rond en allemaal wilden ze op de foto bij het gebouw waar rondom allemaal potplanten stonden. Gewoon nog met de pot er omheen. Ook waren er veel militairen. Na een heerlijke lunch gingen we op weg naar de Sikh tempel. Weer schoenen uit. De mannen een oranje hoofddoek op en wij onze sjaal. Die van mij was natuurlijk weer afgezakt en meteen stond er een Sikh naast me. De gids hielt een enorm lang verhaal. Iedereen was allang afgehaakt, vandaar dat hij alles aan mij vertelde. Af en toe zei ik: oke of yes, maar ik kwam niet van hem af. Hij ging steeds dichterbij staan en het leek wel of zijn verhaal steeds langer werd. Binnen was het prachtig. Overal goud. In het midden zaten een paar vrouwen te zingen die ook buiten het terrein overal te horen waren. Er kwamen steeds mensen binnen die op de grond knielden en de grond kusten. Het is maar goed dat ik keek toen ik weg wilde lopen want naast mij lag een man helemaal languit op zijn buik.op de grond in gebed. Buiten was een groot waterbassin waar de Sikhs zich in wassen. In hun geloof is iedereen gelijk en moet je iedereen helpen. Langs het waterbassin liep ook een overdekte galerij. Daar ergens stond een oude man, gekleed in het wit en helemaal alleen, enorm te huilen. Volgens mij had de gids verteld dat je dan in de rouw bent, maar ik weet het niet zeker omdat ik op het laatst ook niet meer aandachtig luisterde. .Bij het gebouw is een enorme gaarkeuken waar eten wordt gekookt voor iedereen die dat wil. Dat was leuk.om te zien. Enorm grote wokken en ketels waar het eten in werd gedaan. Er is een grote eetzaal, waar veel mensen op de grond zaten te eten. Voor de bedelaars is er een aparte ruimte. Hierna zijn we nog langs het parlementsgebouw gereden en waren we het eind van de dag weer terug in het guesthouse waar we weer gezellig met alle gasten aan een lange tafel in de tuin van de heerlijkste curry's konden genieten. Deze avond zitten we met een groot gezelschap aan tafel. We kletsen met een verpleegster uit Amerika die al 6 maanden alleen een wereldreis maakt. Een Australisch stel en niet te vergeten een oudere vrouw met haar 20 jaar jongere man uit Zwitserland die samen een hospice runnen en al jaren een eigen huis in Goa bezitten. Ze zeggen: als je eenmaal in India bent geweest dat je leven verandert