Van Taj Mahal tot Agra fort

30 oktober 2018 - Agra, India

Vroeger had ik een elektrospel. Een van de kaarten ging over beroemde gebouwen. Links stonden de namen en rechts zocht je het plaatje erbij. Een van de plaatjes was de Taj Mahal. Ik weet nog precies op welke plek het plaatje stond. Zo mooi vond ik het. En de naam klonk als iets uit een sprookje van duizend en een nacht.

Vanmorgen vroeg liep om 6 uur de wekker af. Kwart voor 7 stonden we al buiten. Ontbijten kon later ook nog. Binnen no time hadden we voor het hotel 2 fietsriksja's geregeld. Andere voertuigen kunnen niet tot de ingang komen. Vlakbij de ingang, waar de riksja's niet meer door mogen rijden, werden we aangesproken door een gids die al snel van 1200 roepie terugging naar 500. Dus gids mee. Bij de speciale ingang voor buitenlandse gasten kochten we voor 1100 roepie een ticket en kregen er een flesje water bij en sloffen voor over de schoenen.

Eerst werden we gefouilleerd door mensen van het leger. Sigaretten en aanstekers werden in beslag genomen. De gids nam het aan en bracht het weg. Daarna werd ook mijn pakje kauwgom aandachtig bekeken en in beslag genomen.
De gids die net terug was heb ik gevraagd het te bewaren en hij kon weer op pad. Bleek later dat hij helemaal terug had moeten lopen naar de winkel bij de plek waar hij ons had aangesproken.

Eerst kwamen we bij de toegangspoort en van daaruit lag de Taj Mahal recht voor ons. En net kwam de zon door waardoor de kleuren prachtig waren.
Het was echt fascinerend. Wat een prachtig gebouw. Met recht een van de 7 wereldwonderen.

Een Indiër wilde samen met Nando een selfie maken. Op zijn vraag waarvoor hij dat wilde, kreeg hij geen duidelijk antwoord. Dat is niet de eerste keer en vaak worden we gewoon ongevraagd gefotografeerd en aangestaard. Ze kunnen ons gezelschap niet plaatsen.

De Mogol keizer Shah Jahan heeft de Taj Mahal laten bouwen voor zijn lievelingsvrouw Mumtaz Mahal die was gestorven nadat hun 14e kind werd geboren. De graftombe stelt de aardse versie voor van een Islamitische paradijstuin. Het bouwen kostte 22 jaar en er werd met 20.000 mensen aan gewerkt. Kosten 41 miljoen roepies en 500 kilo goud. Het gebouw heeft Islamitische kenmerken (de ronde koepel bijvoorbeeld) maar ook Hindoestaanse, de geschulpte bogen.

Halverwege de tuin richting de Taj Mahal wilde de gids foto's van ons maken op een bankje, wat behoorlijk op onze lachspieren werkte. Zittend op de bank met een been omhoog, met je hand in de lucht... achteraf blijken het best leuke foto's te zijn.

Alles is precies symmetrisch en staat op de centimeter nauwkeurig aan beide zijden. De vier torens wijken iets naar buiten zodat ze met een eventuele aardbeving niet op de tombe zouden vallen.

Bij de Taj Mahal zagen we hoe mooi het gebouw is gemaakt. Het witte marmer schittert in de zon. Met de half edelstenen zijn prachtige bloemen gemaakt. Soms waren er per bloem 64 stukjes edelsteen nodig. Bij de ingang zijn rondom Arabische teksten in onyx ingelegd.


Sloffen aan en naar binnen. Precies in het midden staat de graftombe van zijn vrouw. Daarnaast staat de tombe van hemzelf. Prachtig versierd met de mooiste bloemen ingelegd in het marmer. Om de graftombes heen staan grote schermen van marmer die zijn opengewerkte (filigraan) met prachtige motieven. De boven en onderstand zijn ook weer versierd met marmer ingelegde bloemen. Boven de tombes aan de muren staan 22 gebeden in kalligrafie.


Aan de achterkant weer naar buiten en daar lag de Yamuna rivier. Precies aan de overkant was de Shah van plan (in spiegelbeeld) precies eenzelfde tombe te bouwen voor zichzelf, van zwart marmer.
De fundering lag al klaar. Zijn oudste zoon vond het allemaal geldverspilling. Hij heeft zijn andere twee broers vermoord en zijn vader opgesloten in het Agra fort. Daar vandaan kon hij aan de overkant van de rivier de Taj Mahal zien liggen. Hij heeft het nooit gezien toen het klaar was en is in gevangenschap gestorven.

Terug in de tuin wees de gids halverwege ons op de twee gebouwen links en rechts. Daar vandaan liep een soort watergang. Vroeger werd er door dieren, die een rad lieten draaien, water opgepompt die de watergang met water vulden als de Shah op het terrein was. In de tijd van de Engelsen is alles gerenoveerd, behalve deze gebouwen en de watervoorziening die daar vandaan liep.

Terug bij de uitgang liep de gids met ons mee. Hij vroeg of we nog even wilden zien hoe de mozaïeken werden gemaakt. Dat was bij de winkel, waar ook de sigaretten en de kauwgom ergens moesten zijn.

Een man bracht een slijpsteen aan het draaien met een bamboestok met een draad eraan en sliep de stenen. Vervolgens stonden we voordat we het wisten in een winkel vol met marmeren doosjes, borden, waxinelichtjes etc. (Alweer!) En zowaar stonden er 4 stoelen voor ons klaar precies voor de balie.


Toen we weg wilden gaan kwamen we weer in een volgende ruimte met sjaaltjes en sari's. Inmiddels was de deur dicht en de gordijnen ook. Daar kan ik echt niet tegen. Voordat we in de volgende afdeling met sieraden terecht zouden komen zijn we naar buiten gegaan. Daar kregen we het pakje kauwgom en de sigaretten weer terug.


Lopend terug naar het hotel en de vele straatverkopers en riksjarijders weer achter ons aan. In de middag hebben we op het dakterras even in het zwembad gezwommen. Daar kwamen we de eerste Nederlanders tegen.

Om 4 uur zijn we naar het Agra fort gegaan. Veel Indiase bezoekers en weinig buitenlandse toeristen. Heel druk bij de ingang. Ook hier weer veel mensen die ons bleven aanstaren. En natuurlijk stond ook daar een gids te wachten. Beetje afdingen en net doen alsof je het allemaal wel zonder gids kan zien. Je wordt er handig in.

Het Agra fort is ooit gebouwd door keizer Akhbar. De opa van Shah Jahan die de Taj Mahal liet bouwen. Nu is 25% te bezichtigen. De rest is het domein van het Indiase leger.


Om het fort lag een slotgracht met krokodillen. Daarna een ring met tijgers en leeuwen. Als er dan toch indringers binnenkwamen dan werd er kokende olie en water op hen gegooid als ze de steile weg naar de ingang liepen.


Er was een oud gedeelte van rode steen. In het fort was ook een marmeren paleis. Daar woonde Shah Jahan later met zij vrouw Mumtaz tot zij stierf. In een gedeelte van het paleis bleef de Shah tot zijn dood. Voor een gevangenis was het echt niet slecht. Een redelijke ruimte van marmer en ook hier met edelstenen ingelegde bloemen. Hij had ook een soort vijvertje en alles was open voor de verkoeling. Vanuit deze plaats zag je aan de overkant de Taj Mahal liggen.


De gids nam uitgebreid de tijd om zijn verhaal te vertellen. Wij waren een van de laatste bezoekers. Het was sluitingstijd en twee bewakers met stokken en keiharde fluitjes zaten achter ons aan tot we weg waren.

Buiten stonden er tientallen verkopers ons op te wachten. We waren een makkelijk doelwit omdat bijna iedereen al weg was.


Toen op zoek naar ons busje dat een stuk verderop stond te wachten. Eerst langs een aantal kraampjes met eten en souveniers. Daarna kwamen we op een heel groot soort parkeerterrein waar een aantal kleine kinderen met elkaar aan het spelen waren. Een klein jongetje had ons al direct bij de uitgang van het fort in het oog en liep ineens ontzettend mank terwijl hij eerst gewoon liep. Hij speelde het zo goed, dat je gewoon ging twijfelen of dat zo was.
Tot de bus liep hij met ons mee. We reden weg en daarna hij rende heel hard naast de bus.
Alles bij elkaar weer veel gezien en prachtige foto's gemaakt.
Morgen op naar Gwalior waar we het geplande fort waarschijnlijk alleen van buiten op de foto zetten en een middagje bij het zwembad pakken.

Foto’s

4 Reacties

  1. Karin:
    30 oktober 2018
    Je nam me even mee terug in de tijd. Er is niks veranderd hahaha. Prachtig he, alle cliches over de Taj Mahal zijn gewoon waar. Nog veel plezier in Gwalior. Dat ken ik niet.
  2. Theo:
    30 oktober 2018
    Erg mooi en indrukwekkend allemaal. Wat doet het met de kids om in hun geboorteland terug te zijn? En wat doet het jullie?
  3. Annelies Meijer:
    31 oktober 2018
    Inderdaad niets veranderd, blijft prachtig al vond ik de mensenmassa iets minder leuk. Blijf genieten !
  4. Fam. Meijer:
    31 oktober 2018
    Wij waren er om kwart voor 7 's morgens. Wel een klein beetje drukte maar goed te doen. Toen wij weggingen kwamen de touringcarbussen met toeristen. Net op tijd weg.